Thomson SpeedTouch 330

Modem Internetowy z początku XXI wieku, działający w technologii ADSL. Dość rozpoznawalne urządzenie, które gościło w niejednym Polskim domu, ponieważ był on wykorzystywany przez TPSA (usługa Neostrada — najpopularniejsza usługa dostępu do Internetu lat ’00) oraz kilku mniejszych dostawców Internetu w Polsce.

Przesyłając dane po USB maksymalna prędkość Internetu to:

Doskonale pamiętam pierwszy dzień, w którym tata przyniósł do domu pudełko z nowym urządzeniem, rozpakował, podłączył do komputera, a na pytanie „co to jest?” odpowiadał: „zaraz zobaczysz”. Definitywnie zobaczyłem! W następnych latach to jedno małe urządzenie z dwoma świecącymi kontrolkami stało się przepustką do niesamowitego i nieograniczonego, wspaniałego i (z perspektywy młodego dzieciaka) magicznego połączenia ze światem — połączenia z globalną siecią Internet. Dopiero po latach dzielnej pracy w moim domu rodzinnym modem SpeedTouch został wymieniony na router Linksys WAG200G z uwagi na potrzebę udostępnienia sieci bezprzewodowo.

Budowa modemu

Front
Na froncie urządzenia znajdują się dwie diody sygnalizujące jego stan:

• USB — informująca, że urządzenie jest zasilane i działa,
• ADSL — informująca o stanie połączenia z siecią.

Oprócz tego znajduje się tu logo operatora sieci, a więc TP i nazwa usługi, czyli „Neostrada TP” oraz oznaczenie „speedtouch” po prawej stronie.

Tył
Z tyłu modemu znajduje się niewiele, ale i niewiele znaleźć się tu musi. Znajdziemy tu zamocowany na stałe kabel USB służący do podłączenia urządzenia do komputera oraz złącze RJ-11 do podłączenia kabla telefonicznego.

Spód
Na spodzie urządzenia znajduje się naklejka z podstawowymi informacjami o sprzęcie. Dodatkowo TPSA naklejała tu swoją własną naklejkę o treści:

ZESTAW INSTALACYJNY
MODEM ADSL ST 330 USB
DLA USŁUGI NEOSTRADA
POTWIERDZENIE ZGODNOŚCI IŁ
NR 285/2003

Podłączenie do globalnej sieci Internet

Wstępna konfiguracja
W jaki sposób podłączyć komputer do sieci za pomocą tego modemu? To proste! Wystarczyło podłączyć kabel telefoniczny RJ11 do gniazda z tyłu urządzenia, a następnie kabel USB wychodzący z modemu podłączyć do komputera. Następnie należało zainstalować sterowniki i oprogramowanie z dołączonej płyty, aby finalnie móc połączyć się z siecią.

Po instalacji należało skonfigurować specjalną aplikację „neostrada tp”, gdzie w następnych krokach należało podać między innymi:

• czy jesteśmy już zarejestrowanym użytkownikiem „Strefy Neostrada TP”
• wybrać domyślną przeglądarkę, z której chcemy korzystać,
• wybrać domyślny program pocztowy,
• podać nazwę użytkownika i hasło klienta Neostrady. Dostawało się je przy okazji podpisania umowy na świadczenie usługi.

Łączenie z siecią
Aby połączyć się z Internetem, należało włączyć wspomnianą już aplikację „neostrada tp”. Sam program występował w kilku różnych wersjach, a do tego modemu przypisana była nowoczesna jak na tamte czasy, biało-niebieska wersja aplikacji.

Po jej uruchomieniu przyciskiem „Połącz” mogliśmy połączyć się do sieci.

Do dziś pamiętam, że program potrafił mieć problemy z połączeniem przy pierwszej próbie, ale po wejściu w konfigurację, zapisaniu zmian bez wprowadzania zmian i ponownej próbie połączenia w końcu zaczynało ono działać.